Wat voor ‘naam’ moeten we eigenlijk aan je geven?

Dat was de vraag die ik onlangs kreeg van degene die mij helpt met mijn zichtbaarheid op internet.

Zij stelde voor: Spiritueel coach?

Oke, als beelddenker heb ik dan meteen beeld. En die klopt totaal niet met wie ik ben. Althans, wie ik denk te zijn.

 

Spirituele coaches associeer ik met zweverig, vaag, niet praktisch, meestal vegetarisch en vooral bezig in een andere dimensie.

Er is niets mis met vegetariërs, begrijp mij niet verkeerd! Evenmin een beetje zweverigheid op z’n tijd. Maar we moeten het doen in de dagelijkse praktijk, het liefst nu, want je kan nog wachten tot je een ons weegt op het goddelijke moment dat iets zich manifesteert en je gelukkig gaat maken.

 

Hoe zie ik mijzelf?

Wel, ik ben een echte steenbok. Hou best van mooie spullen, maar ben to the point, houd van duidelijkheid, niet lullen maar poetsen, sta met beide voeten in het alledaagse leven, ben verbonden met ‘boven’, maar het moet wel praktisch blijven. Eerst zien dan geloven. Genieten van het leven, ondanks de ups en downs, luisteren naar je eigen wijsheid en lekker eten en een glas wijn horen daar ook bij.

Universele kennis vertalen naar de menselijke maat zodat je er ook wat mee kan zonder dat je bovenop een berg hoeft te gaan zitten.

Ik ben geen goeroe of verlicht.

 

Ik ben gewoon een vrouw zoals jij. Moeder van 2 kinderen (waarvan 1 chronisch ziek), ondernemer en partner. Houd soms 100 ballen in de lucht en ben opgevoed met ‘doe maar ‘normaal’ en pas je aan’.

 

Soms stroomt mijn leven in een flow en soms ook echt niet.

Oh en soms weet ik ook even niet welke kant ik op moet. Net als jij.

Alleen vormen mijn overtuigingen als puzzelstukjes een geheel. Ze maken mijn leven lichter en laten mij steeds weer thuiskomen bij mijzelf. Daardoor heb ik een onderstroom aan vertrouwen en kracht die er altijd is om op terug te grijpen. Dan kan ik iedere situatie aan. Ook die berg. Of bergen. Mijn level van Klim-ervaring is inmiddels advanced, vast en zeker. 😉

 

Het is mijn droom dit zoveel mogelijk te delen. Die kracht en dat vertrouwen.

Je uit te nodigen en te inspireren thuis te gaan komen bij jezelf. Je kracht aan te spreken en vertrouwen te hebben in iedere stap die je maakt, iedere uitdaging of ervaring. Zelfverzekerd jouw eigen unieke pad te lopen, vol potentie en geluk. En ook af en toe een mindere dag.

Daar zit mijn passie. Want dit talent, deze kennis en toepassing heb ik niet gekregen om alleen maar voor mijzelf te houden.

 

Dus geen spirituele coach, maar wat dan wel? 

Power coach vind ik wel een mooie naam.

Wat vind jij?