Hoe leef je nou vanuit je blauwdruk?
Heel regelmatig krijg ik de vraag: Hoe leef je nou vanuit je blauwdruk? Hoe doe je dat?
Wel, vandaag ontmoette ik een geweldig voorbeeld!
Deze mooie vrouw opende een koffer met kleurtjes en rolde met liefde haar penselen uit op tafel. En toen gebeurde er iets bijzonders. Ze gaf bijna licht, haar ogen schitterde en ze genoot zichtbaar van het proces van kiezen, combineren en nadenken over hoe aan de slag te gaan.
Terwijl ze zo bezig is, ontsnapt er een zucht aan haar lippen. ‘Dit kan ik de hele dag wel doen. Echt zo leuk vind ik dit!’
Wie zij is? Een vrouw, net als jij en ik.
Gewoon iemand met een baan die wel oké is. En op een dag volgt ze een korte workshop voor haar werk. Kinderen schminken. Niets bijzonders, gewoon vlinders tekenen op kindersnoetjes. Gewoon omdat ze het leuk vindt om te doen op het kinderdagverblijf waar ze werkt.
En dan gaat de magie van het universum werken. Want, dit is iets wat hoort bij haar.
Dus doen ze boven hun best en krijgt ze op een dag zomaar de vraag van een theater of ze de make-up wil doen.
Haar hoofd neemt de overhand, want dat kan ze helemaal niet! Ze kan vlinders maken op kleine wangetjes, jongetjes omtoveren tot Zorro, maar dat is wel andere koek als theater make-up!
Maar haar hart fluisterde ook, heel zachtjes: Maar dit is leuk! Heel erg leuk!
Sterrenstof sprankelt en verhip de contactpersoon wil toch dat zij komt helpen, met de belofte dat deze mooie vrouw het tegen die tijd onder de knie heeft.
Dus geeft ze toe aan de fluisteringen van haar hart en boekt na wat zoeken een kleine korte cursus. Ze heeft dan nog geen idee hoe ze het moet betalen, de materialen, de 2 cursussen (want ze moet er 2 doen) en vraagt zich af wat ze heeft gedaan! Maar haar verlangen om het te doen, het gekriebel en de ongeduld om te beginnen zijn er ook. Een ongekend vertrouwen maakt zich van haar meester. Ze gaat het gewoon betalen, hoe dan ook.
Tijdens de eerste cursusdag ontdekt ze een nieuwe wereld in zichzelf, een talent en een plezier! Van de ene cursus rolt ze in de ene kans na de andere, van make-up naar bodypainting en verder met Airbrushen. Voorbeelden van projecten scrollen vanaf haar telefoon aan mijn ogen voorbij en bij iedere foto wordt ze nog enthousiaster. De lucht knettert bijna van de energie.
Ja, als ze haar opleiding af heeft dan gaat ze zeker dit elke dag doen, verzucht ze. Want hier kan ze geen genoeg van krijgen. Dit kan ze de hele dag door doen.
Met pretogen bekijkt ze haar resultaat, terwijl haar liefde voor haar werk zo aanstekelijk werkt dat ik bijna zo een cursus zou boeken zodat ik ook al die kleurtjes en penselen kan gebruiken. Alsof je daarmee ook haar gelukzalige energie en gevoel erbij cadeau krijgt.
Maar wat zij heeft met doosjes poeder, oogschaduw en foundation, heb ik met mijn stenen, pennen, papier, woorden en boeken.
En een vriendin van mij kan haar hele ziel en zaligheid kwijt als begrafenisondernemer. Die functie lag ook niet voor de hand en kwam pardoes op haar pad na een periode van overspannenheid en een gedwongen en vervelend ontslag.
Ik kan nog wel een paar voorbeelden opnoemen…
Zo werkt het als je iets doet wat bij je hoort, in je blauwdruk ligt het verscholen te wachten als een zaadje wat mag bloeien.
Zomaar, uit het niets. Het enige wat jij hoeft te doen is luisteren…
