Ik had een plan. Serieus, een plan voor deze zomer.
Inmiddels weet ik nu dat daar niets van terecht gaat komen. De plannen èn planning zijn doorkruist met andere dingen. ‘Aangevuld’ noemt mijn wolk dat.
Dit zijn de momenten dat ik denk: moet dit nu ècht?
Ik was heerlijk op weg om vooruit te werken met alles wat ik nog moest schrijven. De content voor de jaarcirkel, de wekelijkse nieuwsbrief, de vertalingen die er nog liggen en de nieuwe cursus die in september start. Het was een strak plan en ik was goed op weg. Alles met een paar weken ‘vrij’ in mijn vizier. Even niet de druk, maar een boek lezen, schilderen, niets doen en luieren. Alsof ik op vakantie ben in het buitenland. Op het schilderen na dan.
En het uitzicht. Maar als ik mijn ogen dicht zou doen kan ik nog de mooiste vergezichten voor de geest halen.
Synchroniciteit gooide roet in mijn planning.
Onze dochter gaat op kamers. En precies dat wat we niet hadden verwacht gebeurde. Ze kreeg in no time een kamer. Van het een kwam het ander en pardoes had zij met 1 telefoontje een mooie ruime kamer. Ik sta er nog van te kijken.
Dan weet ik ook dat het zo moet zijn. Dat zij op haar plek komt en dat deze opleiding bij haar hoort. Zij koos vanuit haar hart. Een opleiding niet in de buurt, maar wel wat ze zo graag wilde. Werd toegelaten uit een enorme bubs aanmeldingen en nu een kamer. Terwijl ze het liefste thuisblijft.
Ik kijk naar de blauwe lucht met een schuin oog naar mijn wolk en mopper.
Daar gaat mijn planning. Ieder gaatje, kiertje en plekje zal worden opgevuld met een mengeling van ikea, schilderen, inrichten en spulletjes verhuizen. Met knuffels, instanties, websites en formulieren. Èn schrijven van mijn eigen teksten en cursus.
Ik kan nu verwoed mijn planning volledig omgooien en aanpassen maar laat m los. Als ze op mijn wolk zoveel invoegen dan is meestromen de oplossing. Ik geef de regie aan mijn wolk en laat mij leiden door wat zich aandient. Ik weet dat het goed komt.
Mijn wolk kan namelijk nog beter organiseren dan ik.
Nu zou de verleiding kunnen ontstaan om mij zorgen te gaan maken. Krijg ik het allemaal wel af? Komt het wel goed? Moet ik..?
Als je dit herkent heb ik 1 advies voor je.
Pak het stukje voor stukje, brokje voor brokje en dag voor dag. Is er een uitdaging die zich aandient los je hem op. Ga niet te ver vooruitdenken en in de toekomst wonen. Wellicht doet de gelegenheid zich wel helemaal niet voor. Tenslotte kan er in de tussentijd nog van alles gebeuren wat je nu niet weet.
Misschien hoeven we niet te schilderen, zijn we met 1 dag inrichten helemaal klaar, rollen de teksten als stromende energie zomaar uit mijn vingers of komt er hulp die ik nu nog niet weet.
Dus laat ik het los.
Ik geef deze zomer aan mijn wolk terug. Met een strik erom.
En de vraag of we een fijne, gezellige en ontspannen zomer mogen hebben. En onze dochter een fijne plek met een goede start.
En vandaag? Vandaag doe ik wat zich aandient, waar ik inspiratie voor heb en morgen is er weer een nieuwe dag.
Meestromen is accepteren wat er is. Je er niet tegen verzetten of het naar je hand willen zetten. Maar je overgeven aan de planning van jouw eigen wolk.
Wedden dat die echt weer subliem in elkaar zit?
Ik hou je op de hoogte 😉
Ps, wil jij ook veerkracht en vertrouwen? Doe dan mee met mijn cursus Leven vanuit oude wijsheid, zachtheid en vertrouwen. Ze start 11 september as en dan laat ik het je allemaal zien, tot vertrouwen zich ook in jouw wortels heeft genesteld.
Hoe voelt deze energie voor jou? Deel het in de reacties onder deze post en misschien hebben de kristalwezens voor jou wel een persoonlijke forecast sterrenstof in jouw mailbox!
Wil je de rimpel in de energie groter maken? Deel dan dit blog met de mensen waarvan jij voelt dat zij een snufje sterrenstof kunnen gebruiken.
Lieve groet, Carina
SPIRITUALITEIT | LIFECOACH | KRISTAL TOLK
Ik help je als een baken, een vertaler van oude levenswijsheden naar jouw leven. Ik help jou de poorten open te zetten in jezelf naar sterke verbindingen met de magie en kracht in jou zelf. Het is tijd voor jouw forgotten skills…
