Op mijn wolk waren ze nog niet overtuigd dat ik m echt snapte. Tenslotte heb ik nog wat weerstand tegen een boek schrijven. Ik vind dat ik nu ook mag schrijven, zoals in de blogs. Waarom dan een boek? Ja, ook daar ‘weet’ ik het antwoord al op. Het voelt zo bizar en dubbel. 

Want het is een droom, een verlangen. Dus waarom zo moeilijk doen?

Een van de andere dingen die ik heel erg graag doe is koken. Masterchef Australië vind ik dan ook erg leuk om te kijken. Het is heerlijk om mensen te zien groeien in hun passie. Ze volgen hun hart, laten soms alles achter zich en storten zichzelf in de liefde van koken.  De aflevering van de week was ook weer een stukje synchroniciteit. Mijn ridders op mijn wolk schoven de kleuren en het geluid een stukje intenser bij een fragment. Ze kwam binnen. Het was ook weer een antwoord.

Er was een deelneemster die al een eerdere Masterchef had meegedaan. Ze was in dat jaar eerder uitgevallen na een niet gehaalde eliminatie proef. Dit jaar mocht ze weer meedoen. Zij kan geweldig koken en wat ze maakte was lekker. Gewoon lekker. 

Zij had een droom. Een droom om 2 liefdes te combineren als een fusion. De Franse kooktechniek met smaken en producten van het land van haar roots. Daar lag haar verlangen. Tijdens deze aflevering besloot ze voor het eerst aan dit verlangen toe te geven.
Te koken volgens haar verlangen. Tranen van onzekerheid en twijfel. Angst voor falen voerde het hoogste woord tijdens het koken.

Ze voelde zich zo kwetsbaar, alsof ze naakt was, zonder bescherming, dat stukje van zichzelf te laten zien en te geven. Ze gaf toe aan haar pure kern, haar ziel, haar zijn.

Dat gerecht was voorbij magisch. Het was iets ongekends, krachtig, vol diepte, liefde en als nooit eerder zo gegeten. Het was een stukje van haar zijn en licht op dat bord.

Uiteraard won ze die kookronde glansrijk. Geen enkel gerecht kon zich meten met dat van haar. 

Ik snapte de hint van mijn ridders op mijn wolk. Ik schrijf nu mijn blogs, zoals zij haar gerechte kookte. Iets wat wij allebei fijn vinden om te doen. Zij deed het ook vol liefde, balanceerde smaken en gaf het diepte. Het was lekker. Ik schrijf wat ik wil delen om te inspireren tot vertrouwen, mijn blogs, de jaarcirkel of de cursussen.

Maar mijn boek zou een diepste stukje van mij zijn. Ze zou de hartslag van mijn ziel hebben, de ademhaling van mijn wijsheid en de liefde van mijn bron.

Deze aflevering liet mij zien, zonder dat deze vrouw het wist, hoe de synchroniciteit werkt met haar ene voorwaarde: volle, absolute eigenheid.

Ze won haar kooksessie met alle voordelen die daarbij hoorden die haar verder in lijn brengen met wat ze te doen heeft. De sterren van de hemel koken.

Maar dat pure stukje waarin zij kookte zoals ze verlangde te koken, zonder aanpassingen, zonder nadenken, volledig vanuit haar zijn, bracht een magie op gang.

Ik snapte m. Het werkt altijd.

Op mijn wolk kunnen ze de blauwdruk rollen weer openspreiden op de grote, houten tafel.

We gaan ervoor.

Laat het weten in een reactie onder deze post en maak kans op een persoonlijke dosis magie en sterrenstof in jouw mailbox.