Ik voel het al een hele tijd. Er hangt verandering in de lucht. Natuurlijk is dit jaar er 1 die bol staat van verandering.
De energie lijnen gaan alle kanten op, alsof ze allemaal een eigen leven leiden onafhankelijk van elkaar.
Maar ik kan het vaak al in de wind opvangen. Ik merk het aan alles in mijn leven. Zo zijn er veranderingen in mijn werk. Sommige dingen lopen niet meer zo soepel, andere is niet zoveel vraag naar momenteel.
Meestal zijn dat de voorbodes dat ze hun cyclus eindigen.
Ik zal je een voorbeeld geven. Een paar jaar geleden kon je bij mij een maandlegging bestellen. Dan maakte ik een soort online jaarcirkel, maar dan met een stuk persoonlijke afstemming en leggingen. Super leuk om te doen, maar op een gegeven moment merkte ik dat het mij veel energie kostte om ze te maken en te schrijven.
Die verandering hangt er weer in de lucht. De verschuivingen zijn allang bezig en aan sommige wil ik nog niet toegeven.
Ik zie het altijd als een stel planken in mijn hart. Ze leven, ze ademen en hebben een eigen essentie. Op deze planken liggen mijn dromen, mijn wensen en verlangens. De planken leven en schuiven vanzelf naar een hoogte dat ik het kan pakken. Dan is het tijd..
De afgelopen jaren heb ik vooral kristallen en hun wezens vertaald. In een periode waarin je nog op zoek moest naar een stenen winkel en het ook best een portie moed vroeg om dit te doen. In die begintijd had waren er veel super krachtige kristallen. Ik merk dat deze kracht wat afvlakt, veel moeilijker te vinden is en dan ook niet meer in de hoeveelheden als 7 jaar geleden.
De energie van stenen is aan het veranderen.
Ze lijkt wat matter te worden. Het lijkt weer een cyclus te worden van de oude energie op aarde. Een massa is kassa verhaal van zeepdispensers, hangers, armbanden, (niet verbonden) drakenschedels, agaatlichten en meer.
De oude lijnen van kristalwezens is lastiger te vinden, net als de echt krachtige kristallen.
Mij bekruipt het vermoeden dat ze meer in de aarde blijven en hun lijnen heel selectief uitzoeken.
De energie verandert. De kristalwezens staan zonder kristal ook aan mijn tafel en zo voelt het als dat ik een nieuw kruispunt nader.
Onze groei gaat ook in fasen. Hebben we iets eigen gemaakt en vertrouwen in gekregen? Mooi, dan is het tijd voor de volgende stap.
Ik sta ook op een kruispunt. Een waar ik al heel vaak in mijn leven heb gestaan. Het is kruispunt van eigenlijk geen keuze. Het kruispunt van authenticiteit. Een kak woord, maar het zegt wel waar het over gaat: eigenheid. Jij en Ik.
Dat het een kruispunt is, is een grapje van de wolk. Een test, om te kijken of je genoeg vertrouwen hebt opgedaan in het leven om nu de korte route te nemen.
Om je uit te dagen, strooien ze kruimels aan synchroniciteit op je pad. Als bevestiging, die de meeste mensen dan zelfs ook nog in twijfel trekken.
Zie hier.
Maar als er verandering in de lucht hangt, dingen al verschuiven en puzzels niet meer lekker passen, dan kan ik een grijns niet onderdrukken. Ik ben niet bang, maar nieuwsgierig.
Ik durf mijn hand te openen en fluister zachtjes tegen de situatie: ’ga maar, laat mij maar zien waar je heen gaat. Sla je vleugels uit en ontvouw zoals het is bedoeld. Ik volg.’
Gisteren, in de zon, pakte ik dat boek dat zomaar mijn pad kruiste. De eerste bladzijden lieten al zien wat mijn boodschap moest zijn. 3 vrouwen die iets bijzonders hebben gedaan in hun leven. 3 vrouwen die helemaal geen basis hadden die dit zou voorspellen. Arm, depressief, ontmoedigd door familie en adviezen in een andere richting. 3 vrouwen uit verschillende landen en culturen en alle drie deden ze 1 ding hetzelfde. Ze gingen luisteren naar hun hart. Ze gingen doen wat ze het liefste deden ook al zou het niets opleveren. Ondanks adviezen in andere richting. Ondanks dat het misschien niet het meest voor de hand liggende was of zicht had op succes. De een werd schrijfster, de andere ging talkshows doen en de laatste vrouw reist de wereld over met haar boodschap.
Toen ik het boek las kon ik niet anders dan lachend even omhoog naar mijn wolk kijken (overigens in geen velden of wegen te bekennen aan een strak blauwe lucht, die waren er ‘toevallig’ even niet), want toeval bestaat niet.
Dus schrijf ik hier iedere week iets over mijn leven. Over hoe ik denk, wat ik zie en hoe ik dans in de regen.
Ik draal al jaaaaaren om een boek. Mijn hoofd vertelt mij dat het te veel tijd kost, niets verdient en dat ik het al 5 keer heb geprobeerd om daarna te stranden. Een boek die gaat over mensen zoals jij en ik, die de weg nog een beetje kwijt zijn op hun levenspad. Humoristisch en met zelfspot, erkenning en herkenning en handvatten als houvast….. .
En toen ik afgelopen vrijdag de eerste teksten voor mijn nieuwe cursus schreef kon ik het voelen. Dat geluk, dat niet willen stoppen, dat weten dat dit het is.
Het boek was nog even een knipoog van mijn wolk, een aanmoediging en bevestiging van dat wat ik al in de wind opvang. Een verandering en ik ben precies daar op weg waar ik nu moet zijn.
Ik kan niet wachten op hun volgende grapje, op de volgende stap in hun plan. Dat de cursus daarbij hoort weet ik zeker. Zo helpen ze mij en ondertussen de wereld.
Vertel mij, hoe kan je dan bang zijn voor verandering?
Ben jij bang voor verandering?
Laat het weten in een reactie onder deze post en maak kans op een persoonlijke dosis magie en sterrenstof in jouw mailbox.
Lieve groet, Carina
MEDIUM | LIFECOACH | KRISTALTOLK
Ik help je als een baken, een vertaler van oude levenswijsheden naar jouw leven. Ik help jou de poorten open te zetten in jezelf naar sterke verbindingen met de magie en kracht in jou zelf. Het is tijd voor jouw forgotten skills…