Het is een brandende vraag die velen voluit bezighoudt. Een vraag waarbij, als het antwoord nog niet zichtbaar is, een routeplanner zeer wenselijk is.
Op z’n minst een richting graag. Want stel je voor dat je jouw kostbare tijd spendeert aan wèèr de verkeerde richting! Nee, dit keer moet het spot on zijn.
En eerder ga je niets doen. Blijf je zoeken naar bevestiging dat dit het is.
Het liefst nog met een bevestiging dat het een bevestiging is.
Eerst zien, geloven en dan pas handelen.
Over kostbare tijd gesproken.
En vertrouwen in de magie van de kosmos.
En in jezelf..
Voordat ik in ga op de titel van dit blog, wil ik nog wel even iets kwijt over de magische, wonderlijke vinger van de synchroniteit van ons universum.
En die is wonderlijk, kan ik je vertellen.
Stel, stel dat je toch ‘zoekt’ in de verkeerde richting.
Met alle keuzes die je maakt zit je te wachten bij het kosmische bushokje op de magische bus naar jouw zielsbestemming. Maar eigenlijk moet je daar niet zijn. Er is geen magische bus voor jou. Wel een trein naar de oude wijsheid.
Die gedachte, de verkeerde richting, keuze, pad of wat dan ook, is al voldoende om je terug te laten ploffen op je plek en iedere beweging te verlammen. Je zal daar maar zitten bij die bushalte. Nee hoor! Dat risico kan je niet nemen. Niet meer.
Lief, lief mens. Vertrouw de kosmos, wees nieuwsgierig en vertrouw erop dat als jij van je pad afwijkt en een omweg neemt, de kosmos een magische, persoonlijke shuttle stuurt naar de bushalte om jou meteen op te halen en naar de trein te brengen.
Het is alleen de vraag of je bereid bent om in te stappen, want feitelijk wacht je nu op de bus van garanties en zekerheid die wellicht helemaal niet komt.
Eigenlijk kan ik hier 3 blogs over schrijven. Want ik wil je vertellen dat je niet hoeft en eigenlijk ook niet moet zoeken.
Het is een vorm van controle, maar als je durft mee te gaan met het leven, dan vindt het jou. Gewoon door slechts te gaan doen wat je wilt doen, te luisteren naar iets dat je leuk vindt, energie geeft of zin in hebt. Als kruimels van hans en grietje, strooit het universum dat ook op jouw pad.
Wederom is er een vraag: Gun jij het jezelf iets te doen waar je zo gelukkig van wordt? Waarvan je kan zeggen dit hoort helemaal bij mij, hier kan ik mij in kwijt? Durf je het of neem je het niet serieus? Vind je het jezelf waard om jezelf dit te gunnen?
Misschien confronterende vragen niet?
Zoals je wellicht in de reacties onder mijn blogs leest doet een inzichtsessie je helpen hierin een grote stap te maken. Hoe spannend het nu ook voelt om iets voor jezelf te mogen doen.
Maar nog even terug naar de titel van dit blog, want als ik op mijn zeepkist sta dan kan ik afdwalen in de hoeveelheid die ik met je wil delen.
Je wilt weten wie je bent, wat er voor je ligt. Als gaven, wat je kan en hoe. Wat jouw opdracht is in dit leven, misschien wel als een kleine bevestiging dat je er echt toe doet.
Zou je het geloven als het universum je dat vertelt? Of vragen naar meer bevestiging?
Ik kan het je vertellen. JIJ DOET ER TOE. Heel veel.
In het huidige proces ben jij echt heel belangrijk. Ja, jij.
Anders las je dit blog ook niet.
Niet alles wat er in de toekomst is weg gelegd aan opdrachten en taken, missies en verlangens om te vervullen, is om nu te weten.
Ja, ook omdat je er misschien van terug deinst. Je zou in de spotlight kunnen komen te staan, of denken joh, dat kan ik nooit! Ik?
Maar ook omdat wij het ons niet kunnen voorstellen. Er zijn voor sommige dingen geen woorden om het uit te leggen, te begrijpen of voor ons te zien.
Toen ik jong was hadden we per huishouden 1 telefoon die vast zat aan de muur. Even snel bellen was er niet bij, want het had ook zo’n draaischijf. Als je pech had een telefoonnummer met veel negens en nullen en dan moest je geduld hebben.
De telefoons met een antenne, zonder draadje waren al bijzonder. Tegenwoordig lopen we allemaal met een mobiel op zak. Ondenkbaar in mijn jeugd.
Er was geen google, geen pin, geen scanners en geen digitale wereld.
Toen wij in Afrika woonden bestond ons contact uit brieven, geschreven op flinterdunne velletjes luchtpost papier. Om een eeuwigheid op te wachten. En dacht ik dat ik daar in een hutje moest wonen met een rieten rokje aan, omdat dit het enige was wat ik, naast de bosatlas, kon vinden aan plaatjes over het land waar wij naar toe moesten.
Konden we de wereld voorstellen zoals ze nu is? In zo’n enorm hoog tempo verandert en nog lang niet uit ontwikkeld?
Nu vinden we schermen die zo in de lucht verschijnen, zonder echt scherm al futoristisch.
De Nieuwe energie is niet te begrijpen met hoofd en woorden. Wat mogelijk is weten we het bestaan nog niet van of kunnen het slechts met de nodige fantasie een beetje voorstellen.
Dus lief mens, volg met nieuwsgierigheid de kruimels die de kosmos op jouw pad strooit.
Volg ze en weet dat je hiermee jouw zielsopdracht, missie en liefde voedt, ontvouwt en laat groeien. Steeds een nieuwe stap, een nieuwe verdieping of uitbreiding.
Vertrouw erop dat het bij jou hoort als jouw ademhaling. Ze vindt jou..
Ben jij ook aan het zoeken? Bang dat je de verkeerde richting in bent geslagen en wanhopig op zoek naar antwoorden en bevestiging?
Laat het weten in een reactie onder deze post en maak kans op een persoonlijke dosis magie en sterrenstof in jouw mailbox.
Lieve groet, Carina
MEDIUM | LIFECOACH | KRISTALTOLK
Ik help je als een baken, een vertaler van oude levenswijsheden naar jouw leven. Ik help jou de poorten open te zetten in jezelf naar sterke verbindingen met de magie en kracht in jou zelf. Het is tijd voor jouw forgotten skills…
